இந்தியாவின் விடுதலைப் போரில் இஸ்லாமியரின் பங்கு மகத்தானது.
நாடெங்கிலும் நடந்த ஆங்கிலேயரின் அடக்குமுறையில்ஆயிரக்கணக்கான இஸ்லாமியர்கள் அல்லுற்றனர்.
காந்தி அடிகளின் அறைகூவலை ஏற்று சுதந்திர வேள்வியில் தம்மைஈடுபடுத்திக் கொண்ட இஸ்லாமியர்கள் ஏராளம்.
நேதாஜியின் இந்திய தேசீய இராணுவத்தில் பல இஸ்லாமிய தியாகிகள்தேச விடுதலைக்காகப் பெரும்பங்கு ஆற்றியுள்ளனர்.
தெருவில் இறங்கி ஆங்கிலேயே ஏகாதிபத்தியத்தை எதிர்த்த லட்சக்கணக்கான தொண்டர்களை இந்த நாட்டு மக்களும் அரசும் மறந்து விட்டது.
எங்கேயோ வாழ்ந்து இறந்த விடுதலைப் போராட்ட தலைவர்களைப் பற்றிப்பேசி மகிழ்பவர்கள், தங்கள் வசிக்கும் உள்ளூரிலேயே இருக்கும் விடுதலைபோராட்ட வீரர்களைப் பற்றியும் அவர்கள் பட்ட துன்பத்தையும் அவர்கள்செய்த தியாகத்தையும் அறியாமல் இருக்கின்றனர்.
அப்படிப்பட்ட இவர்களை மக்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதேஇக்கட்டுரையின் நோக்கமாகும்.
தில்லையாடி வள்ளியம்மை என்ற தமிழச்சி தென்ஆப்பிரிக்காவில்வெள்ளையர் ஆதிக்கத்தை எதிர்த்து போராடியதை நாம் அறிவோம். இந்தநாடு அறியும்.
நம்மில் எத்தனை பேருக்கு நா. பியாரி பீபீயை தெரியும். இதே கரூரைச்சேர்ந்த தமிழச்சிதான் இவர்.
இவரின் தியாகத்தை ஒப்பிட்டு பார்த்தால் மற்ற எவரின் தியாகத்திற்கும்குறைந்தது அல்ல.
இஸ்லாமியப் பெண் என்ற ஒரே காரணத்திற்காக இந்த வீரத்தாயின் தியாகம் மறைக்கப்பட்டுள்ளது.
வீரத்தாய் பியாரி பீபீ ஒரு 100% இஸ்லாமியப் பெண் என்பதை முதலில்மனதில் பதிய வைத்துக் கொண்டு இவரின் வரலாற்றை படித்துப் பார்த்தால்இவரின் தியாகத்தை புரிந்து கொள்ள முடியும்.
வீரத்தாய் ந. பியாரி பீபீ
இவர் திண்டுக்கலில் காவல்துறை அதிகாரியாக இருந்த சையத்இஸ்மாயிலுக்கு 1922-ல் மகளாகப் பிறந்தார்.
இவருக்கு விடுதலைப் போராட்ட வீரர் கரூர் நன்னா சாகிபு அவர்களுடன்திருமணம் நடைபெற்றது.
அது முதல் இவரும் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் பங்கு கொண்டார்.
கி.பி. 1941-ல் இந்திய பாதுகாப்பு விதியின் கீழ் கைது செய்யப்பட்டு 5 மாதம்சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்பட்டார்.
விடுதலைப் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டு சிறை சென்ற ஒரு முஸ்லிம்பெண்மணி இவரே என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
முஸ்லிம் பெண்ணான இவர் விடுதலைப் போராட்டத்தில் பங்கு கொண்டுசிறை சென்றதற்கு கரூர் நகர முஸ்லிம் மக்கள் மிகப் பெரிய எதிர்ப்பைத்தெரிவித்தனர்.
ஜமாத்தில் இருந்த இவரது குடும்பத்தையே சிறிது காலம் ஒதுக்கிவைத்தனர்.
மேலும், இவர் சிறை செல்லும் பொழுது ஐந்து மாத கர்ப்பவதியாகஇருந்தார்.
பின்பு சிறையிலேயே கருக்கலைப்பும் ஏற்பட்டுவிட்டது.
முஸ்லிம் பெண் இதுபோன்ற போராட்டங்களில் ஈடுபடுவதை விரும்பாதசில முஸ்லிம்கள், பியாரி பீபீ போலிசாரால் கைது செய்யப்பட்டு கொண்டுசெல்லும்போது, அவர் மீது கற்கலை எறிந்து எதிர்ப்பை தெரிவித்தனர்.
பெரும்பாலும் தம்பதியர் பிரிந்தே வாழ்ந்தனர்.
கணவர் கரூர் நன்னா சாகிபு அவர்களை முழுமையாக சுதந்திரப் போரில்பங்குபெற அனுமதித்தார்.
கி.பி. 1920 முதல் கி.பி. 1947 வரை அனைத்து போராட்டத்தில் கலந்துகொண்டார் சாகிபு.
கி.பி. 1930 –ல் இந்திய விடுதலை இயக்கத்தைப் பற்றியும், ஆங்கிலேயரின்கொடுமையான ஆட்சியைப் பற்றியும் மக்களிடம் தெருமுனைப் பிரச்சாரம்செய்ததால் ஆங்கில அரசு இ.பி.கோ. 145 பிரிவின் கீழ் சாகிபுக்கு 6 மாதம்சிறைத்தண்டனை விதித்தது.
கி.பி. 1942 –ம் ஆண்டு கரூரில் நடந்த 'வெள்ளையனே வெளியேறு'போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டு அலிபுரம் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.
கி.பி. 1943 –ல் இந்திய பாதுகாப்பு விதிகளின் கீழ் கைது செய்யப்பட்டுவேலூர், தஞ்சாவூர் சிறைகளில் 1 வருடம் 2 மாதம், 25 நாட்கள் அரசியல்கைதியாகக் காவலில் வைக்கப்பட்டார்.
இந்திராகாந்தி, ராஜீவ் காந்தி ஆகிய பிரதமர்கள் பியாரி பீபீயை டெல்லிக்குவரவழைத்து வெள்ளித் தட்டு பரிசாகக் கொடுத்து சிறப்பித்தனர்.
இன்று கூட இஸ்லாமியப் பெண்கள் கடைத் தெருவில் நடந்து போவதற்கேகூச்சப்படக் கூடியவர்கள்.
70 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஒரு இஸ்லாமியப் பெண் தெருவில் இறங்கி எதேச்சதிகார அரசிற்கு எதிராக போராடியிருக்கிறார் என்றால் இந்தவீரத்தாயின் தேசபக்தியை என்னவென்று சொல்வது!.
அன்றைய காலகட்டதில் மிகத் தீவிரமாக போராடியவர்களுக்கே 5 மாதசிறை தண்டனை வழங்கப்படும்.
அதே நேரத்தில் ஆண்களுக்கு வழங்கப்படும் தண்டனையை விட மிககுறைவாகவே பெண்களுக்கு வழங்கப்படும்.
ஆனால், அன்றைய தீவிரப் போராளிகளுக்கு வழங்கப்படும் தண்டனை இவருக்கு வழங்கப்பட்டது.
அதிலும் கர்ப்பமாக இருக்கும் பெண்ணிற்கு 5 மாத சிறை தண்டனைஎன்றால் பியாரி பீபீயை எவ்வளவு ஆபத்தானவராக வெள்ளயர் அரசுஉணர்ந்திருக்கிறது என்பதை நாம் கவணத்தில் கொள்ளவேண்டும்.
இவர் இன்னும் வழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாரா? என்ற தகவல் கூடஇந்தநாட்டிற்கு தெரியவில்லை.
இந்த வீரத்தாயின் தியாகத்தை நம் நாட்டிற்கு அறிமுகப்படுத்த வேண்டியதுநமது கடமை.
எத்தனையோ முஸ்லிம் இயக்கங்கள் தமிழகத்தில் உண்டு.
அவர்களுக்கு நம் வேண்டுகோள் என்னவென்றால், வீரத்தாய் பியாரிபீபீயை நாட்டிற்கு அறிமுகம் செய்யுங்கள், இவரின் வரலாற்றைபாடப்புத்தகங்களில் இடம்பெற செய்யுங்கள், மக்களிடம் கொண்டுசெல்லுங்கள்.
இதைப்படிக்கும் யாராவது ஒருவர் அதற்கான முயற்சி எடுப்பார் என்றநம்பிக்கையில் இதை வெளியிடுகிறோம்.
சுதந்திரப் போரை காட்டிக் கொடுத்தவர்களும், வேடிக்கை பார்த்தவர்களும்சுதந்திரத்திற்கு சொந்தம் கொண்டாடும்போது, உண்மையில் போரடிய நம்சமுகம் இன்று உறங்கி கொண்டிருப்பது வேதனையளிக்கிறது.
நன்றி - பாவா பஹுருதீன்.
No comments:
Post a Comment